“Mijn insteek? Altijd uitgaan van het positieve”
Na dertig jaar gewerkt te hebben als verpleegkundige in de psychiatrie waren haar taken zó veranderd, dat Anita Wagenmakers ze niet meer met plezier deed. Steeds weer nieuwe regels en voorwaarden zorgden ervoor dat ze meer en meer kantoorwerk moest doen en zich minder betrokken voelde bij haar cliënten. Sinds 2019 werkt ze met hernieuwd plezier bij HIER Zorg. “Na zo veel jaren is de twijfel groot om over te stappen, maar ik ben nog elke dag blij dat ik de stap heb gezet!”
Een oud-collega van Anita had haar enthousiaste verhalen over HIER Zorg verteld, waardoor ze het aandurfde om te solliciteren. “Het oude, vertrouwde loslaten is niet makkelijk, maar ik liep meteen warm voor deze organisatie” geeft Anita aan. “Ik heb hier een-op-een contact met cliënten en we kunnen samen veel bereiken. Echt heel erg fijn. Het mooie van HIER is dat we met z’n allen out of the box denken. We kijken écht naar de mens en wat die nodig heeft. En als het helpt om hierbij buiten de gebaande paden te werken, dan doen we dat.”
Het oude, vertrouwde loslaten is niet makkelijk, maar ik liep meteen warm voor deze organisatie.
Denken in mogelijkheden
Anita vindt het in haar werk mooi dat ze mensen zoveel mogelijk in hun kracht kan zetten. “Mijn eigen kracht hierbij is dat ik niet snel een oordeel over iemand heb en goed ben in persoonlijk contact: ik bereik dan meer dan in een groep. Uitgaan van het positieve en daarmee aan de slag gaan, dat is de insteek. Kijken naar kansen en mogelijkheden, dat is echt een belangrijk uitgangspunt voor mij, net als het gebruik van humor. Daar wordt het leven een stuk leuker van.”
Veilige weg
Anita is vooral eerlijk. Dit is belangrijk voor haarzelf én haar cliënten. “Ik doe altijd wat ik afspreek. Ik merk dat dit in veel andere organisaties niet zo vanzelfsprekend is, wat natuurlijk ontzettend jammer is. Belofte maakt immers schuld.” Eerlijk zijn betekent ook dat cliënten van haar niet altijd horen wat ze zouden willen. “Zo vertelde een oud-cliënte eens tegen me: ‘Mijn vorige trajectbegeleider voelde als een vriendin, maar van jou heb ik meer geleerd’. Dit ervaar ik als een compliment. De kunst is om contact te maken, je hoeft niet met iedereen vrienden te worden. Sterker nog: vrienden zijn is een veilige weg, die zijn vaak aardig voor elkaar. Het is mijn taak iemand een spiegel voor te houden. Daar bereik je veel meer mee.”
